هنرمندان و مشکلات شان در افغانستان
زمانی که دختران جوان در افغانستان به موسیقی رومیاوردباید از قبل آماده گی برای هر حالت از مشکلات داشته باشد افغانستان کشور سنتی است و مردم به این باورمند است که آهنگ سرودن خلاف دین و مذهب دانسته میشود و این عملی خلاف شریعت است درحالیکه تعدادی زیادی از پسران هم میخوانند اگر چنین یک صیغه داشته باشد باید هردوجنس از سرودن یا خوانش منع شود دختران تنها موسیقی نه بلکه در تمام عرصه فعالیت دارند اما همواره این دختران است که بالایشان انتقاد صورت میگیرد اما در دوره بعد از طالب با وجود همه مشکلات دختران مبارزه نمودن با قبول تمام مشکلات موسیقی را ترک نکردن و این را حق خود میدانند تا هرآنچه را علاقه دارند دنبال نمایند ودر این مدت که دوره سیاه طالب گزشت حال برای آموزش موسیقی برای دختران و پسران مرکزی ایجاد شد که نتیجه بسیار عالی داشته وانان موسیقی را بشکل حرفوی پیش میگیرند ما با وجودیکه سرودن موسیقی برای طبقه زن را از قبل داشتیم یعنی یک پدیده یا چیز نو نیست اگر ما سراهنگ احمد ظاهر هماهنگ رحیم بخش استاد نتو وغیره را داشتیم در پهلوی آن مهوش پرستو هنگامه میرمن پروین رخشانها ژیلا را داشتیم که هیچگاه این تفکر وجود نداشت که زن است ویا مرد.
اما در این میان تعدادی از جوانان هم از دختر و پسر موسیقی را وسیله بزنسوتجارت قرار داده اند وازآن بخاطربیرون رفتن ار افغانستان سو استفاده میکنند یعنی علاقه به موسیقی نبوده بلکه موسیقی را وسیله قرار داده اند که این است جفا بزرگ, در شرایط کنونی که ما در یک جنگ نا اعلان شده قرار داریموچهارنسل این کشور در جنگ بدنیا آمده بزرگ شده با اخلاق خشنجنگی آیا موسیقی وسیله یی نیست تا با شنیدن آن روان شان شاد گردد, پس باید گفت موسیقی برای انسان غذا روح بوده بدون انگیزه های منفی در قبال سرودن وشنویدن آن باید به هنرمندان و کسانی که این هنر را دارند احترام بگذاریم .