نیروهای دفاعی افغانستان در زمان شاهی
زمانی افغانستان با قوی ترین نیرو نظامی در سطع منطقه بود در زمان شاه افغانستان و سردار داود حتا دربخش جلب جذب علاوه بر صحت و تندرستی کسی که جذب اردو میشد حتا قد قامت او نیز مد نظر گرفته میشد پولیس درتمام موارد سلاح نداشت ازدنده استفاده میکرد مردم از دیدن یک سرباز هم تعجب میکرد چون در موارد خاص پولیس میامد هیچ نوع سلاح را مردم نمی شناخت صدای گلوله را هرگز نمی شنید ما اردوی بانام درمنطقه داشتیم لباس نظامی ما خاص بود, که هرکس نمیتوانست آنرا بپوشد کمتر جنرال داشتیم در افغانستان درآن زمان یک مارشال بوده تعلیمات نظامی عالی داشتیم که بعد از ختم حربی شونزی میرفتن متعاقب آن عربی پوهنتون و شاید کمتر کس موفق میشد تعلیمات نظامی خود را از طرف دولت در هند و ترکیه فرا گیرد چون تدریس نظامی این دو کشور فقولعاده بوده.
اما بعد از ختم دوره داودخان آهسته آهسته وضعیت دیگر گون شده بجای این مکان های نظامی کورس های کوتاه مدت امد دیگر سواد مهم نبود که چقدر است دیگر مهم نبود فرد راجع به نظام عسکری چه میداند هزارها تن را قربانی کردیم و بی تجربه در میدان جنگ فرستادن همه چیز رو به نابودی نهاد ما اینها را در دو دهه تجربه کردیم تا آمدن طالب بعدا با آمدن آنها دیگر از شرافت و عزت نظامی در بین مردم خبری نبود بکلی اردو از بین رفت نظامی های سابقه دار وبا تحصیل دست فروشی میکرد تا از گرسنگی اولاد ش را نجات دهد تعدادی از این کشور فرار کردن بجای یک بزرگ نظامی در چوکی کسی نشسته بود که نشستن در چوکی را حرام میدانست در دوشک مینشست و هدایت میداد تا سقوط طلبان حال دوباره با شکل گرفتن اردوکماکان امیدوار هستیم در صورتیکه درست مدیریت شود.